عقرب ها
حدود 350 گونه عقرب در مناطق استوایی و نیمه استوایی وجود دارد در بعضی نقاط از نظر بالینی از مارها مهم تر می باشند.
ماده سمی عقرب در یک طوج غده، داخل یک کیسه برآمده نزدیک انتهای دم قرار گرفته است. قسمت دمی به یک نیش خمیده به شکل خار ختم می شود. در صورتی که عقرب ها موقیعت به دست آورند قربانی خود را چندین بار نیش می زنند. سمیت عقرب ها به اندازه آنها بستگی ندارد، بعضی از عقرب های بزرگ بدون خطر می باشند و نیش آنها فقط برآمدگی موضعی سوزش آور و دردناکی ایجاد میکند در حالی که بیشتر گونه های کوچک (به طور مثال به طول 2-7 سانتی متر) از خانواده بوتیده (Buthidae) خطرناک تر میباشند. سم عقرب شامل موادی است که روی اعصاب اثر می کند و علائم مسمومیت عمومی ایچاد میکند که شامل:
تنفس سریع- عرق کردن زیاد- افزایش ترشحات بزاق- تهوع و استفراغ- و تشنج است. تلف شدن معمولا به علت نارسایی قلب یا فلج دستگاه تنفس پیش می آید.
سمیت یک قطره از سم آندروکتونوس استرالیس (Androctonus australis) آفریقای شمالی از یک قطره سم مار کبری بیشتر است.
- خطرناکترین عقرب هایی که وجود دارند عبارتند از انواعی از جنس های:
بوتوس (Buthus)، اندرکتونوس (Androctonus)، بوتاکوس (Buthacus)، لیوروس (Leiurus) در افریقای شمالی
پارابوتوس (Parabuthus) در افرایقای جنوبی
بوتوس، لیوروس، اندروکتونوس در خاورمیانه
تیتیوس (Tityus) در تری نیداد و برزیل
سانتروروئیدس (Centruroides) در مکزیکو و آریزونای امریکا
-
میزان مرگ و میر عقرب ها خطرناک به موارد زیر بستگی دارد:
گونه
سن فرد
تعداد نیش
شرایط آب و هوایی
محل نیش
میزان زهر - روش های مبارزه با عقرب:
بهسازی محیط
سمپاشی اماکن
استفاده از دشمنان طبیعی یا کنترل بیولوژیک
سمپاشی تهران- سمپاشی عقرب بندرعباس- سمپاشی عقرب هرمزگان- سمپاشی عقرب چابهار- سمپاشی بندر خمیر- سمپاشی عقرب کیش- سمپاشی عقرب قشم- سمپاشی عقرب- سمپاشی کرمان- سمپاشی شیراز- سمپاشی زاهدان- سمپاشی عقرب سیستان بلوچستان- سمپاشی عقرب بوشهر- سمپاشی عقرب یزد- سمپاشی عقرب اهواز- سم پاشی عقرب نوشهر